大兴廊坊税收联动服务新机场

Папската палата во Ави?он

百度 　　海量健身课程任你选还有海量健身训练课程,40余节瘦身操、瑜伽等训练课程,供健身爱好者学习。

Ави?онско папство е периодот во истори?ата на римокатоличката црква од 1305 до 1378, кога папска престолнина бил градот Ави?он во Франци?а. Францускиот крал Филип IV Убавиот успеал да се наметне при изборот на францускиот кардинал Климент V за папа и да ?а премести папската столица во Ави?он. Во то? период, папството и францускиот кралски двор соработувале до 1342, а потоа следувало силно вли?ание на францускиот двор до 1378. Во 1378, папата повторно се преселил во Рим, но тогаш настанала поделба и дошло до Западната шизма (1378-1417).

Причини

Конфликтот поме?у царевите на Светото Римско Царство довел до тоа, ко? да биде предводник на христи?анството по однос на секуларните праша?а. Успесите во првите крстоносни во?ни, претставувале престиж за папата, англиските кралеви, француските и царевите на Светото Римско Царство, кои личеле на папски во?сководци кои го предводат папата во борба против неверниците. Исклучок бил царот Фридрих II, ко? во?увал во крстоносен поход и по две исклучува?а од црквата.

Сите папи во ово? период биле Французи. Но, сепак тоа не треба да биде пренагласено, биде??и во тоа време северна и ?ужна Франци?а културно се разликувале. Во тоа време, градот Арл бил независен и бил дел од Светото Римско Царство, а Тулуза бил полунезависен. Книжевноста во Лангдок доста се разликувала од оние во северните делови на Франци?а.

Корупци?а во црквата

Средновековна карта на Рим од то? период. Цртежот го претставува градот Рим, како вдовица ко?а жали за губитокот на папството.

Со преселува?ето на папството во Ави?он, тоа прифатило многу одлики на кралскиот двор. Животниот стил на кардиналите станал сличен со оно? на кнезовите. Роднините на папите често биле поставувани на клучните функции. Папството директно го контролирало поставува?ето на свештеници на високи функции, а го занемарувало стариот начин за избор на свештеници. На ово? начин биле осигурани додатни извори на приходи. Биле воведени нови давачки, кои знача?но ?а наполниле папската блага?на, како на пр. 10% данок на црковен имот, целиот годишен имот на од првата година на новоназначениот бискуп и др.

Обиди за вра?а?е на црквата во потполна сиромашти?а

Богатството и корупци?ата во црквата биле раширени насекаде. Биде??и бискупот морал целиот приход во првата година од извршува?ето на функци?ата да ? го отстапи на црквата, то? слично постапувал и со своите подредени. Корупци?ата била засилена, па поради тоа се ?авиле различни обиди кои бараат вра?а?е на сиромашти?ата во црквата. Различните обиди барале црквата да се врати во потполна сиртомашти?а и истата да се ослободи од сите имоти коишто ги поседувала. Биде??и за црквата, поседува?ето е и меша?е во световните работи, таквите обиди биле осудувано како еретички. Тоа ги вклучувало Фратичелите во Итали?а, Валдежаните во Германи?а, Хуситите во Бохеми?а, инспирирани од ?ан Хус и ?он Вилкиф во Англи?а.

Исклучува?е на филозофите од црквата и процесот против Темпларите

Богатството на црквата го користеле непри?ателите на папите, кога се нао?але во конфликт со нив. Тоа го користеле и францускиот крал и Лудвиг IV Баварски, кога биле во конфликт со папата. Папата ?ован XXII ги исклучил од црквата Марсили? од Падова и Вили?ам Окамски. Тие биле жестоки критичари на папството Тие побегнале ка? Лудвиг IV Баварски во Минхену. Вили?ам Окамски го обвинил папата за 70 грешки и 7 ереси.

Темпларите биле уапсени на 13 октомври 1307. На 22 ноември истата година, папата Климент V ?а издал булата Pastoralis Praeeminentiae, со ко?а се наложувало Темпларите да се апсат насекаде. Процесот против Темпларите бил во 1314. На 22 март 1314, папата ?а издал булата Vox in excelso, со ко?а витешкиот ред на Темпларите бил укинат. Темпларите биле обвинети осудени без докази, но очигледно било дека францускиот крал Филип IV Убавиот се полакомил по нивното богатство. На суде?ето во Виена, Темпларите биле обвинети, а на последниот Голем ма?стор Жак де Моле?, заедно со уште тро?ца Темплари им била пресудена доживотна затворска казна. За време на суде?ето папата Климент V и кралот Филип IV седеле пред кардиналите и на нико? не му дозволиле да зборува, освен кога папата на неко? тоа ?е му го дозволел. Пред тоа кардиналите изгласале на било ко?, а особено на претставниците на Темпларите да им се допушти да зборуваат во нивна одбрана. Но, со доа?а?ето на кралот Филип IV Убавиот бил извршен притисок и одлуката била променета. Нико? не се осмелил да проговори, биде??и му се заканувало исклучува?е од црквата. Тогаш папата ?а изрекол пресудата на Темпларите, со ко?а Жак де Моле? и Жофроа де Шарне биле запалени 18 март 1314 на островот Ил де ла Сите во реката Снена во Париз, а иста судбина имале и други Темплари. На 2 ма? истата 1314, папата ?а издал и булата Ad providam, со ко?а сите имоти кои ги поседувал Темпларите биле префрлени во сопственост на Болничарите.

Темплари горат во оган

Папството во XIV век

Конфликтот ме?у папата и француските кралеви

На почетокот на XIV век папството ?а достигнало сво?ата на?голема мо?. Папата Бонифаци? VIII (1294-1303) се залагал за универзален суверенитет на папата над целото христи?анство. Конфликтот со француските кралеви се ?авил околу праша?ето, дали секуларните владетели имаат право да вли?аат врз свештенството. Францускиот крал Филип IV убавиот го зголемил вли?анието врз свештенството. Папата Бонифаци? со посебна була од 1296 забранил било ко? освен папата да може да вли?ае врз свештенството. Една година подоцна, било одлучено францускиот крал да има вли?ание, но само во исклучителни ситуации.

По ?убиле?ната 1300-та, во Рим се по?авиле многу а?ии, така што блага?ната на папата и понатаму се полнела. Папата се чувствувал многу силен, па дури и ги преценил своите можности. Кога францускиот крал Филип IV Убавиот уапсил еден бискуп, дошло до одговорот на папата. То? го обвинил кралот и го повикал во Рим на одговорност. Освен тоа, папата тврдел дека Бог го поставил над кралевите. Тоа тврде?е предизвикувало жесток одговор од страна на кралот, ко? одговарал дека кралот не никому вазал. Филип IV убавиот го повикал советот во 1302 и го обвинил папата за содоми?а, симони?а и ерес и го повикал да одговори на обвинението. Папата тогаш подготвувал екскомуникаци?а и се подготвувал да го смени целото француско свештенство.

Во септември 1303, Филип IV Убавиот го испратил Вили?ам де Ногаре, ко? бил жесток критичар на папата, да ?а предводи делегаци?ата до Рим. Намерата била папата да се донесе пред францускиот совет, па макар и со употреба на сила, каде му било судено за обвинението од страна на францускиот крал. На 7 септември 1303, француските и итали?анските во?ници го нападнале и уапсиле папата од неговиот роден град. Три дена подоцна папата бил ослободен. Папата Бонифаци? VIII, ко? тогаш имал 68 години бил силно вознемирен и умрел неколку седмици потоа.

Соработката

Со смртта на папата Бонифаци? VIII, папството изгубило голем политичар. Папата Бенедикт XI (1303-1304) бил помирувачки расположен. Следниот папа, папата Климент V (1304-1314) е роден во Гаско?и, но не бил директно поврзан со францускиот двор. Папата Климент V го преместил папскиот двор во Ави?он. То? почнал да станува зависен од мо?ниот сосед, Франци?а. Неговата политика била карактеризирана со три принципи:

• уништува?е на еретичките движе?а (на пр. Катарите);
• реорганизаци?а на внатрешната администраци?а на црквата;
• чува?е на сликите на црквата како инструменти на Бож?ата вол?а.

Папата Климент V соработувал со француските кралеви во прогонството на Темпларите.

Во времето на папата ?ован XXII избил конфликт со царот на Светото Римско Царство Лудвиг IV Баварски. Царот сметал дека папата нема право да ги крунисува царевите. Царот Лудвиг IV побарал од племството во Германи?а да ?а потврди неговата одлука. Философот Марсили? од Падова дал об?аснува?е и оправдува?е за секуларната превласт во Светото Римско Царство. Конфликтот со царот се претворил во пове?е во?ни, па папата бил принуден да бара заштита од францускиот крал.

Папата Бенедикт XII (1334-1342) бил активен во задушува?ето на движе?ето на Катарите. Спротивно од крвавите слики од инквизици?ата, папата бил известен да биде внимателен со душите на испрашуваните и одвоил пове?е време за судските постапки. Пред почетокот на Стогодишната во?на имало меди?атор во односите поме?у францускиот и англискиот крал.

Покорува?ето

Во времето на папата Климент VI (1342-1352), француските интереси започнале целосно да доминираат над светата столица. Папата Климент VI бил надбискуп на Руан и советник на францускиот крал пред да стане папа, така што неговите врски со францускиот двор биле многу силни отколку оние на неговите претходници. Едно време, то? дури и ?а финансирал во?ната во Франци?а од свои извори. Во тоа време (1347-1350) во Европа имало епидеми?а на чума, наречена Црна смрт. Се смета дека една третина од жителите на Европа биле заразени од чума.

Папата Инокенти? VI (1352-1362) насто?увал да се воспостави мир ме?у Франци?а и Англи?а за време на Стогодишната воо?на. Англичаните не се согласувале со тоа, биде??и папата и кардиналите биле Французи.

Во времето на папството на Урбан V (1362-1370) вли?анието на францускиот двор врз папството било многу мало. Сепак папата направил бро?ни финансиски отстапки во однос на францускиот двор.

Шизма

Главна стати?а: Во?на на осумте светци

На?вли?ателната одлука на папата Григори? XI (1370-1378) била онаа, со ко?а се вратил папскиот престол од Ави?он во Рим. Иако папата е роден во Франци?а, и под вли?ание на францускиот крал, постоел конфликт поме?у оние кои го поддржувале и оние кои биле против папата, па папските зем?и биле во опасност. Кога папата прогласил ембарго на извозот на жито (1374/75), Фиренца организирала со?уз од неколку градови против папата: Милано, Боло?а, Перу?а, Пиза и ?енова. Папскиот легат Роберт Женевски водел многу сурова политика против то?, со цел повторно да воспостави контрола над овие градови. То? го принудил папата Григори? да изна?ми бретонски платени пешади?ци.

За да се задуши побуната во Чезена биле обиено од 2.500 до 3.500 лу?е. Ово? масакр во Чезена го зацврстил отпорот против папата. Градот Фиренца влегол во отворен судир со папата. То? судир бил наречен ?во?на на осумте светци“, биде??и се однесувал на осум советници, кои биле избрани да раководат со судирот. Целиот град бил исклучен од црквата. Тргови?ата била сериозно нарушена и обете страни биле принудени да на?дат решение.

Во одлуката да се врати во Рим, врз папата големо вли?ание имала и Катерина Сиенска, ко?а проповедала вра?а?е во Рим. Со вра?а?ето во Рим (1378) започнало ново прекинува?е на папата и во Рим и во Ави?он. Тоа се нарекува Западен раскол, ко?а завршила дури во 1417 со неколку совети, ме?у кои и оно? во Констанца. Резултат на ова било воспоставува?ето на црковни совети, кои имаат поголема власт од папата. Сепак тоа не владеело долго по 1417.

Преглед

Односите ме?у папата и Франци?а силно се менувале во XIV век. Векот започнал со конфликт ме?у францускиот крал Филип IV убавиот и папата Бонифаци? VIII. После тога следувале прекинува?е на соработката од 1305 до 1342. Од 1342 до 1378, папството било под силно вли?ание на францускиот двор. Тоа го намалило угледот на папаството, а било и една од причините за Западната шизма (1378-1417). Во перидот на Западната шизма, речиси една половина од Европа го поддржувала едниот папа во Рим, а другата другиот во Ави?он. Борбата за мо? и за тоа ко? ?е биде папа станала боиште за големите сили, па Англи?а го поддржувала папата во Рим, а Франци?а папата во Ави?он.

Периодот на ави?онското папство, Франческо Петрарка го нарекол ?вавилонско ропство“, ко? жалел за отсуството на папата од Итали?а.

Список на папи од времето на Ави?онското папство

Во табелата се дадени ими?ата и основните податоци за папите, чи?а столица била во градот Ави?он.

	Име	Животен век	Слика	Владее?е
1.	Папа Климент V	1264-1314		1305-1314
2.	Папа ?ован XXII	1249-1334		1316-1334
3.	Папа Бенедикт XII	1280-ти-1342		1334-1342
4.	Папа Климент VI	1291-1352		1342-1352
5.	Папа Инокенти? VI	1282/95-1362		1352-1362
6.	Папа Урбан V	1310-1370		1362-1370
7.	Папа Григори? XI	1329/31/36-1378		1370-1378

Користена литература

• Propylaen Weltgeschichte, Band 5 "Islam, Die Entstehung Europas",
• Chapter "Das Hochmittelalter", Франсоа-Лу? Граншоф, p 395ff in [1].
• Chapter "Religioese und Geistige Bewegungen im Hochmittelalter" Arno Brost, p 489ff in [1].
• Chapter "Europa im 14. Jahrhundert", A.R. Myers, 563ff, in [1].
• ?ор? Холмс (ed.) "The Oxford History of Medieval Europe", Oxford University Press, 1988.
• Chapter "The Civilization of Courts and Cities in the North, 1200-1500", Malcom Vale, in [5].
• Piers Paul Read, "The Templars", Phoenix Press..
• Chapter 17, "The Temple Destroyed", in [7].
• Jonathan Sumption, "Trial by Fire", Faber and Faber, 1999.
• Barbara Tuchman "A Distant Mirror", Papermac, 1978.
• Chapter 16 "The Papal Schism" in [10].
• "Weltgeschichte", Sechster Band, Mitteleuropa und Nordeuropa, Bibliographisches Institut, Leipzig und Wien, 1906
• Hans F. Helmolt VI. "Die westliche Entfaltung des Christentums" in [12].
• Ladurie, E. le Roi. "Montaillou, Catholics and Cathars in a French Village, 1294-1324", trans. B. Bray, 1978. Also published as "Montaillou: The Promised Land of Error".
• Yves Renouard "Avignon Papacy"